Reynke de Vos: Unterschied zwischen den Versionen

Aus Brevitas Wiki
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Keine Bearbeitungszusammenfassung
Zeile 38: Zeile 38:
#Dat XXII. Capittel. Wo Reinke hat umme tît, sine bicht openbâr ro donde, unde wat he bichtede, in meninge, sik los to dedingen unde andere in de sulven last to bringen, so it geschach, do he bi den galgen quam
#Dat XXII. Capittel. Wo Reinke hat umme tît, sine bicht openbâr ro donde, unde wat he bichtede, in meninge, sik los to dedingen unde andere in de sulven last to bringen, so it geschach, do he bi den galgen quam
#Dat XXIII. gesette. Wo de konnink lêt swigent beden unde Reinken van der ledderen wedder afstigen, up dat he ene bet vragede
#Dat XXIII. gesette. Wo de konnink lêt swigent beden unde Reinken van der ledderen wedder afstigen, up dat he ene bet vragede
#Dat XXIIII. Capittel. Wo Reineke openbâr wroget unde besecht sinen egenen vader unde sine anderen vrunde, uppe dat in sodaner manneren sine viende mede worden besecht, unde wo he bi sodanen stucken wart vorloset
#Dat XXV. Capittel. Wo Reinke sprikt unse vorvolget sine upgehavene loggen van deme schatte unde sprikt, so hir na volget
#Dat XXVI. gesette. Wo Reinke noch sprikt van sineme untruwen vader, unde wo de sinen ende nam, dar mit he sine loggen slut
#Dat XXVII. gesette. Wo Reinke den konnink unde de konniginne vorleidet mit logene unde se in wânhopeninge brinkt van deme schatte
#Dat XXVIII. Capittel. Wo Reinke deme konninge danket unde der konniginnen, unde sine loggene vorvolget, up dat he moge entkomen ût der last
#Dat XXIX. gesette.
#Dat XXX. Capittel. Wo dat de konnink openbâr Reinken vorgaf alle sine missedât, de he gedân hadde, unde gebot einem isliken, dat he Reinken unde de sinen scholde eren unde reverencie beden
#Dat XXXI. gesette. Wo Reinkens wedderparte sik vorschreckeden unde untovreden weren, so Reinke los wart, unde wo Isegrim unde Brun gevangen worden unde ovel gehandelt
#Dat XXXII. Capittel. Wo Isegrime sine vorvote unde sineme wive ere achtervote worden afgestroifet, dar Reinke scho af krêch, unde wo Brunen ein stucke van sineme velle wart gesneden, Reinken to eineme renzele
#Dat XXXIII. Capittel. Wo Reinke orlof nam unde scheide ût deme hove, unde vinsede sik, wo he wolde pelegrimacie gân, unde wo eme de ram den staf dede unde den renzel anhangede
#Dat XXXIIII. gesette. Wo Reinke gink sine vart unde togede sik ser drovich, unde alle deren eme musten volgen vorderweges
#Dat XXXVI. Capittel. Wo Bellîn Lampen eschede unde rêp, unde wo Reinke Belline mit losheit bedrêchliken tosprak
#Dat XXXVII. Capittel. Wo Reinke den rambok Belline bedrôch unde ene to plasse brochte
#


[[Kategorie:Quelle Tierepos]]
[[Kategorie:Quelle Tierepos]]

Version vom 14. Oktober 2022, 20:58 Uhr

Reynke de Vos

AutorIn
Entstehungszeit 1498
Entstehungsort Lübeck
AuftraggeberIn
Überlieferung Druck Lübeck 1498: Hans van Ghetelen
Ausgaben Goossens, Jan (Hg.): Reynaerts Historie
Leitzmann, Albert (Hg.): Reinke de vos
Übersetzungen Langosch, Karl (Hg.): Reineke Fuchs
Forschung Dicke, Gerd/Grubmüller, Klaus: Die Fabeln des Mittelalters und der Frühen Neuzeit

Inhalt

Eine Vorrede over dit bôk van Reinken deme vosse
De ander Vorrede. Wo dit bôk wert gedelet in IIII part

Hir begint dat erste bôk van Reinken deme vosse unde van allen deren

  1. Dat erste Capittel. Wo de louwe, konnink aller deren, lêt ûtkreieren unde vasten vrede ûtropen, unde lêt beden allen deren to sineme hove to komen
  2. Dat ander Capittel. Wo Reinke de vor van deme wulve unde velen anderen deren wert vorklaget vor deme konnink
  3. Dat III. Capittel. Wo Grimbart de grevink Reinken vorantwordet vor deme konninge, unde wo he den wulf wedder wroghet umme etlik quât
  4. Dat IIII. Capittel. Wo de hane mit groter drofenisse kumpt unde klaget vor dem konnink over Reinken, bewisende sine missedât
  5. Dat V. Capittel. Wo de konnink gink to rade mit sinen undersaten unde wisen, wo unde in wat wise he richten mochte rechtverdigen de bôsheit des vosses, unde wo de dode henne wart begraven, dar de hanen stân, alse de negesten vrunde, sik moiende mit overtogen koggelen, so westwert de wise is
  6. Dat VI. gesette. Wo Brûn de bare mit eine breve wart gesant to Reinken, unde wo he ene vant unde ansprak
  7. Dat VII. Capittel. Wo Reinke vorsichtigen sik bedachte unde dar na ûtgink unde Brunen mit vruntliken worden wilkome hêt
  8. Dat VIII. Capittel. Wo Reinke mit Brunen deme baren gink unde en leidede, dar he honnich eten scholde, dat em ovel bequam; wo en Reinke bedrôch unde lêt en stân beklemmet in dem bome este blocke mit deme hovede unde beiden voten
  9. Dat IX. Capittel
  10. Dat X. Capittel
  11. Dat XI. Capittel. Wo Brûn de bare wedder umme quam to hove sêr ovel gehandelt, klagende over Reinken
  12. Dat XII. Capittel. Wo Hinze de kater wart gesant van deme konninge to Reinken en ander werf eschen to dage unde en mit sik to bringen, unde wo he vôr
  13. Dat XIII. Capittel. Wo Hinze de kater vorraden wart van Reinken unde int strick gebracht, gevangen mit losen, valschen worden, unde wat em weddervôr
  14. Dat XIIII. Capittel. Wo Hinze, alse he gevangen was, wart geslagen, geschendet unde so los quam
  15. Dat XV. Capittel. Wo Reinke deme grevinge antworde, de en vorbodede unde eme rêt, dat he mit eme to hove ginge
  16. Dat XVI. gesette. Wo Reinke orlof nam van sineme wive unde mit deme grevinge to hove gink, unde wo he up deme wege bichtede
  17. Dat XVII. gesette. Wo Reinke vordan bichtet etlike sine missedât, sunderliken, wo he den wulf vaken heft bedrogen
  18. Dat XVIII. gesette. Wo Reinke mit Grimbart deme grevinge vortgeit na des konninges hof vor eineme kloster over
  19. Dat XIX. Capittel. Wo Reinke kumpt in den hof vor den konnink, deme he ôtmodichlik toniget, unde vindet dar welke, de over en klagen
  20. Dat XX. Capittel. Wo Reinke van velen sinen wedderparten vorklaget wart in swaren saken, wo he islikem antwort gaf, doch int leste mit tugen overwunnen wart unde to deme dode vorodelt
  21. Dat XXI. Capittel. Wo Reinke gevangen unde gebunden wart unde wart gevoret na deme dode, unde wo Reinkens vrunde orlof nemen
  22. Dat XXII. Capittel. Wo Reinke hat umme tît, sine bicht openbâr ro donde, unde wat he bichtede, in meninge, sik los to dedingen unde andere in de sulven last to bringen, so it geschach, do he bi den galgen quam
  23. Dat XXIII. gesette. Wo de konnink lêt swigent beden unde Reinken van der ledderen wedder afstigen, up dat he ene bet vragede
  24. Dat XXIIII. Capittel. Wo Reineke openbâr wroget unde besecht sinen egenen vader unde sine anderen vrunde, uppe dat in sodaner manneren sine viende mede worden besecht, unde wo he bi sodanen stucken wart vorloset
  25. Dat XXV. Capittel. Wo Reinke sprikt unse vorvolget sine upgehavene loggen van deme schatte unde sprikt, so hir na volget
  26. Dat XXVI. gesette. Wo Reinke noch sprikt van sineme untruwen vader, unde wo de sinen ende nam, dar mit he sine loggen slut
  27. Dat XXVII. gesette. Wo Reinke den konnink unde de konniginne vorleidet mit logene unde se in wânhopeninge brinkt van deme schatte
  28. Dat XXVIII. Capittel. Wo Reinke deme konninge danket unde der konniginnen, unde sine loggene vorvolget, up dat he moge entkomen ût der last
  29. Dat XXIX. gesette.
  30. Dat XXX. Capittel. Wo dat de konnink openbâr Reinken vorgaf alle sine missedât, de he gedân hadde, unde gebot einem isliken, dat he Reinken unde de sinen scholde eren unde reverencie beden
  31. Dat XXXI. gesette. Wo Reinkens wedderparte sik vorschreckeden unde untovreden weren, so Reinke los wart, unde wo Isegrim unde Brun gevangen worden unde ovel gehandelt
  32. Dat XXXII. Capittel. Wo Isegrime sine vorvote unde sineme wive ere achtervote worden afgestroifet, dar Reinke scho af krêch, unde wo Brunen ein stucke van sineme velle wart gesneden, Reinken to eineme renzele
  33. Dat XXXIII. Capittel. Wo Reinke orlof nam unde scheide ût deme hove, unde vinsede sik, wo he wolde pelegrimacie gân, unde wo eme de ram den staf dede unde den renzel anhangede
  34. Dat XXXIIII. gesette. Wo Reinke gink sine vart unde togede sik ser drovich, unde alle deren eme musten volgen vorderweges
  35. Dat XXXVI. Capittel. Wo Bellîn Lampen eschede unde rêp, unde wo Reinke Belline mit losheit bedrêchliken tosprak
  36. Dat XXXVII. Capittel. Wo Reinke den rambok Belline bedrôch unde ene to plasse brochte